Nasiona czarnuszki - opis, zastosowanie, właściwości
Spis treści
1. Odmiana czarnuszki – szczegółowy opis
Czarnuszka siewna, również znana jako czarny kmin, jest rośliną należącą do rodziny jaskrowatych. Jej pochodzenie wywodzi się z Turcji i Iraku, ale jest obecnie uprawiana w wielu krajach świata, w tym w Polsce. Łodyga czarnuszki jest rozgałęziona i osiąga wysokość od 20 do 40 cm, a jej stosunkowo duże kwiaty rozwijają się pojedynczo na szczycie pędów. Owoce czarnuszki składają się z 5–10 mieszków, w których znajdują się kanciaste, czarne nasiona o silnym zapachu i ostrym smaku. Czarnuszka jest rośliną jednoroczną, wymagającą słonecznego miejsca i żyznej, wilgotnej gleby. Czarnuszka siewna jest również nazywana „złotem faraonów”, ponieważ legendy mówią, że buteleczka z olejem z czarnuszki została znaleziona w grobowcu Tutenchamona. Od bardzo dawnych czasów wykorzystywano ją zarówno do celów leczniczych, jak i kosmetycznych.2. Skład nasion czarnuszki
W 100 g nasion czarnuszki siewnej znajdziemy 400 kcal, 33 g tłuszczów, 16 g białka, 50 g węglowodanów oraz 0,5 g błonnika. Nasiona czarnuszki są również bardzo dobrym źródłem wielu witamin i składników mineralnych, takich jak: sód – 88 mg; potas – 1694 mg; żelazo – 18,5 mg; magnez – 385 mg; wapń – 12 mg; witamina A – 135 IU; kwas askorbinowy – 21 mg; witamina B6 – 0,5 mg. Nasiona czarnuszki zawierają aż około 100 aktywnych związków chemicznych, w tym kwas linolowy – 60%, kwas oleinowy – około 25%, kwas alfa-linolenowy – około 1% oraz rzadko spotykany kwas eikozadienowy. Są również źródłem związków chemicznych o właściwościach przeciwutleniających, przeciwzapalnych, przeciwgrzybiczych, przeciwbakteryjnych oraz antynowotworowych.3. Lecznicze właściwości pieprzu czarnego
Pieprz czarny, zarówno w formie surowej jak i w formie olejku, posiada liczne właściwości lecznicze, między innymi: – wykazuje działanie żółciopędne; – ma działanie moczopędne; – dzięki zwiększeniu odporności na stres oraz przeciwdziałaniu stanom depresyjnym może działać kojąco na ośrodkowy układ nerwowy; – posiada właściwości bakteriobójcze, grzybobójcze i wirusobójcze; – działa przeciwbólowo oraz przeciwzapalnie; – wzmacnia funkcjonowanie układu odpornościowego; – rozkurcza mięśnie gładkie; – dzięki zwiększeniu gęstości mineralnej kości chroni przed osteoporozą; – okazuje się pomocny w leczeniu chorób autoimmunologicznych; – zmaga się z wydzielaniem mleka u kobiet karmiących; – pomaga w leczeniu zmian skórnych, takich jak trądzik, łuszczyca, wysypki, zapalenia skóry, poparzenia słoneczne itp.; – wykazuje działanie przeciwnowotworowe, ponieważ ma działanie silnie przeciwutleniające; – pomaga neutralizować objawy alergii; – jest również doskonałym lekiem na problemy z włosami, hamuje ich wypadanie, pobudza wzrost oraz wspomaga pozbycie się łupieżu; – okazuje się pomocny dla osób cierpiących na astmę; – regularne stosowanie oleju z pieprzu czarnego podnosi poziom hemoglobiny oraz krwinek czerwonych, dzięki czemu pomaga uniknąć anemii; – neutralizuje symptomy refluksu żołądkowo-przełykowego; – zapobiega powstawaniu kamieni nerkowych, ponieważ skutecznie obniża stężenie szczawianów w moczu; – chroni przed wzrostem homocysteiny, dzięki czemu zapobiega powstawaniu miażdżycy; – ma działanie przeciwpasożytnicze; – pomaga w walce z nadciśnieniem, ponieważ obniża ciśnienie krwi oraz redukuje prawdopodobieństwo występowania zakrzepów; – poprawia trawienie; – chroni nerki oraz wątrobę przed uszkodzeniami; – pomaga regulować miesiączkę; – chroni przed skutkami promieniowania, co jest szczególnie pomocne dla osób w trakcie radioterapii chorób nowotworowych; – wzmacnia odporność; – przyśpiesza gojenie się ran; – pomaga w obniżeniu poziomu cukru we krwi oraz sprzyja regeneracji trzustki, dlatego jej spożywanie jest polecane diabetykom.4. Zastosowanie nasiona czarnuszki
Od starożytności czarnuszka prawdopodobnie była uprawiana jako roślina przyprawowa, dopiero później zaczęto wykorzystywać ją jako roślinę leczniczą. Obecnie czarnuszkę stosuje się zarówno w formie wewnętrznej, jak i zewnętrznej, np. do pielęgnacji skóry, włosów czy paznokci. Z nasion czarnuszki powszechnie wytwarza się olejek, można jednak spożywać je także na surowo. Ziarna czarnuszki wykorzystywane są w całości lub w postaci zmielonej. Ze względu na swój intensywny, charakterystyczny smak często są dodawane jako przyprawa do potraw oraz pieczywa. W kuchni staropolskiej bardzo często stanowią również dodatek do kiszonej kapusty i konserwowych ogórków. Mielone nasiona czarnuszki ze względu na swój intensywny smak często używane są także jako zamiennik pieprzu. Czarnuszka jest także stosowana jako roślina ozdobna, natomiast olej z czarnuszki jest wykorzystywany w produkcji perfum. W leczeniu problemów skórnych pomocny może okazać się napar z czarnuszki, który jest przygotowywany jak tradycyjna, czarna herbata. Tłoczony na zimno olej z czarnuszki bardzo często jest stosowany zewnętrznie na skórę lub włosy. Bardzo dobrą alternatywą jest także przygotowanie nalewki z czarnuszki, która w walce z grzybicami jest skuteczniejsza niż suche nasiona. Nie odnotowano również żadnych skutków ubocznych, jeśli stosuje się ją w zalecanych dziennych dawkach.5. Przeciwwskazania dotyczącej stosowania
Ze względu na swoje własne własności rozkurczowe, czarnuszka siewna nie powinna być stosowana przez kobiety w ciąży, ponieważ jej spożywanie może spowalniać lub zatrzymywać skurcze macicy. Ponadto, czarnuszka wykazuje działanie obniżające ciśnienie krwi, co oznacza, że jej spożywanie nie jest zalecane osobom cierpiącym na hipotensję.6. Jak wybrać jakościowy olej z czarnuszki?
Regały sklepowe oferują szeroką gamę olejów z czarnuszki, które różnią się głównie jakością. Szczególnie istotne jest, aby wybierany olej był tłoczony na zimno bez użycia metod chemicznych. Warto wybrać olej nie rozcieńczony, pochodzący z ekologicznych upraw. Równie istotne jest, aby w składzie znajdował się wyłącznie olej z czarnuszki - produkt nie powinien zawierać dodatku innych olejów. Warto sprawdzić, czy olej znajduje się w ciemnej, szklanej butelce, ponieważ zapobiega to jego jełczeniu. Przygotowanie oleju z czarnuszki samodzielnie umożliwia kontrolę składu. Choroby dietozależne stają się coraz częstsze. Te schorzenia są wynikiem nieprawidłowego odżywiania i braku aktywności fizycznej. Dlatego można je uniknąć, prowadząc zdrowy tryb życia. Do najczęściej występujących chorób dietozależnych należą cukrzyca typu II, otyłość, nadciśnienie tętnicze, miażdżyca, niektóre nowotwory, zapalenia jelit, alergie. Te choroby wymagają zmiany nawyków żywieniowych. Pierwszym krokiem jest zwykle eliminacja źródła problemu, poprzez poprawę diety, wprowadzenie aktywności fizycznej, dbanie o higienę snu lub redukcję źródeł stresu. W wielu przypadkach jest to jedyna i wystarczająca metoda terapeutyczna. Niestety, w przypadku chorób istniejących już od dłuższego czasu, może być niewystarczająca. Wówczas dieta stanowi doskonały fundament pod leczenie farmakologiczne prowadzone przez lekarzy. W stanie chorobowym gospodarka energetyczna organizmu może ulec zmianom i zapotrzebowanie na poszczególne składniki może się zwiększać lub zmniejszać. Podczas opracowywania diet klinicznych, inaczej leczniczych, bierzemy pod uwagę wszystkie te czynniki. Dieta kliniczna jest skonstruowana w oparciu o łatwo dostępne, nisko przetworzone produkty spożywcze, uwzględniając sezonowość warzyw i owoców. Zawsze bierzemy pod uwagę preferencje pacjenta i ewentualne alternatywy dla produktów. Staramy się dostosować plany żywieniowe do możliwości kulinariów, czasu pracy i czasu na przygotowanie posiłków, aby zapewnić komfort użytkowników diety. Dieta kliniczna jest doskonałym sposobem na zapewnienie organizmowi energii i sił do walki z chorobą.