Szukaj
Język
Banany – radioaktywny dodatek dla biegaczy
Spis treści
1. Zasada sześćdziesięciu minut
Po zakończeniu treningu, a szczególnie treningu siłowego, jednym z najważniejszych zadań jest szybkie uzupełnienie utraconych zapasów glikogenu. W przypadku ćwiczeń siłowych nawet do 80% energii pochodzi z rozpadu glukozy. Organizm tuż po wysiłku jest dużo bardziej skłonny do uzupełnienia jej utraconych zapasów - jest to tzw. nadkompensacja. Spowodowane jest to mechanizmami, takimi jak szybszy transport glukozy z krwi do wnętrza komórek oraz szybsza regeneracja glikogenu. Badania dowodzą, że niewłączanie posiłku potreningowego w ciągu 2 godzin po zakończeniu treningu może prowadzić do obniżenia efektywności resyntezy glikogenu nawet o 50%. Zasada sześćdziesięciu minut mówi, że posiłek potreningowy najlepiej przyjąć w ciągu godziny po zakończeniu wysiłku. Szybka odbudowa zapasów glukozy jest najważniejsza, jeśli okres pomiędzy kolejnymi intensywnymi treningami wynosi 8 godzin lub mniej. Pojawiły się również badania, w których efektywność resyntezy glikogenu nie różniła się znacząco u osób, które przyjęły posiłek potreningowy tuż po wysiłku w porównaniu z osobami, które zwlekały z nim przez co najmniej 2 godziny.2. Banany - ich wartość odżywcza
Banany to owoce nie tylko pyszne, ale również wyjątkowo pożywne. W 100 gramach znajduje się: - 97 kalorii, - 1 gram białka, - 23,5 gramów węglowodanów, - 1,7 gramów błonnika, - 0,33 gramu tłuszczu, - 6 miligramów wapnia, - 33 miligrama magnezu, - 396 miligramów potasu, - 0,5 miligrama niacyny. Godne uwagi jest wysokie stężenie węglowodanów, prostych cukrów, potasu oraz magnezu. Banany są więc doskonałą częścią posiłku odżywiającego po treningu.3. Napój energetyzujący
Badania wykazały, że banan może być tak samo efektywny podczas treningu jak napój zawierający 6% węglowodanów. W przeprowadzonym badaniu doświadczeni kolarze przeprowadzili dwukrotne cykle treningowe – pierwszy z wykorzystaniem napoju, drugi z wykorzystaniem banana (banany były spożywane jednocześnie z wodą, aby ilość przyjętych płynów w obu grupach była taka sama). Uczestnicy badania przyjmowali 0,2 g węglowodanów na kilogram masy ciała co 15 minut ćwiczeń. Okazało się, że w obu przypadkach poziom glukozy, stanu zapalnego i stresu oksydacyjnego był taki sam. Jednak spożycie banana w porównaniu ze spożyciem napoju skutkowało wzrostem poziomu domaminy. Ten wzrost nie był na tyle znaczący, aby wywołać jakiekolwiek efekty. Domamina jest wodorozpuszczalnym antyoksydantem, nie przenika jednak do mózgu, nie ma więc wpływu na nastrój. W skórce banana znajduje się wyższa zawartość domaminy niż w samym owocu. To stanowi podstawę do dalszych badań nad wykorzystaniem suplementów na bazie skórki bananowej.4. Dieta mistrza globu - codziennie 16 bananów
Yohan Blake – jamajski lekkoatleta, sprinter, złoty laureat mistrzostw świata. Czy tajemnica jego szybkości tkwi w jego sposobie odżywiania? Ten biegacz zeznaje, że spożywa nawet 16 bananów dziennie, a kiedy był młodszy ta liczba sięgała nawet 30 owoców. Uzasadnia to swoją fascynacją smakiem bananów, ale także wysoką ilością potasu w tych owocach. Banany stanowią doskonałe źródło tego minerału, a potrzeba na ten składnik u sportowca wyczynowego jest znacznie większa. Wysoka zawartość potasu w bananach jest uważana za zaletę. Czy może być on również źródłem promieniowania jonizującego?5. Banany są na tyle radioaktywne, że mogą uaktywnić alarm
Banany rzeczywiście są radioaktywne, zawierając w swoim składzie izotop radioaktywny potasu (40K), który podczas rozpadu emituje cząsteczki β. Jego zawartość to jedynie 0,0117% całkowitej ilości potasu w bananie. Przy założeniu, że duży banan zawiera około 600 mg potasu, średnia ilość aktywnego radioaktywnego pierwiastka będzie wynosić 7,02 × 10^(-5) g. Jeśli będziemy zjadać jednego banana dziennie, nasza roczna ekspozycja na promieniowanie jonizujące wzrośnie o 0,035 milisiwerta. Siwert jest jednostką pomiaru wpływu promieniowania jonizującego na organizmy żywe, a ta ilość jest nieporównywalnie mniejsza niż np. narażenie wynikające z poddania się prześwietleniu RTG, które może osiągnąć aż 10 mSv. Dlatego nie powinniśmy się obawiać, ponieważ banany dla przeciętnego konsumenta nie stanowią istotnego zagrożenia promieniowaniem.6. Czy końcówki bananów rzeczywiście posiadają lamblie lub jaja pająków?
Końcówki bananów, wbrew przeważającym opiniom, nie są miejscem gdzie znajdują się lamblie oraz jaja pająków. Giardia lamblia to pasożyt, który jest szeroko rozpowszechniony na całym globie. W Polsce giardioza występuje nawet u 10% społeczeństwa. Przenoszona jest przez fekalno-oralny sposób, przez co zaliczana jest do tzw. chorób brudnych rąk. Zarażenie następuje, gdy cysty (jedna z form, które przyjmuje pasożyt) dostają się do jamy ustnej. Cysty mogą znajdować się na każdym nieumytym owocu, nie tylko na bananach. Co zaś tyczy się jaj pająków? Przywożenie ze sobą egzotycznych jaj pająków wraz z bananami jest rzadkością. Przypadki znalezienia jaj pająków w bananach są rzadkie i uważane za wyjątki. W 2013 roku pewną brytyjską kobietę w supermarkecie spotkał się los, że kupiła banany, w których znajdowały się jaja jednego z najgroźniejszych pająków świata. Sam pająk był ukryty w kiści bananów i przewieziony do miejsca pracy przez 53-letniego pracownika biurowego z Wielkiej Brytanii. Nie zmienia to jednak faktu, że są to przypadki sporadyczne i nie powinniśmy rezygnować z bananów w naszej diecie.
