Szukaj
Język
15 rzadziej spożywanych zdrowych warzyw
Spis treści
1. Bakłażan
Miąższ bakłażana zawiera znaczne ilości magnezu, potasu i wapnia. Bakłażan zawiera go prawie dwukrotnie więcej niż brzoskwinie czy jabłka. Psianka podłużna wykazuje silne właściwości antynowotworowe ze względu na znaczną ilość antyutleniaczy. Spożywanie bakłażana wpływa na poprawę przemiany materii, zwiększenie ochrony przed chorobami krążenia i rozwinięciem się choroby nowotworowej. Detoksykacyjny charakter rośliny może zostać wykorzystany w dietach oczyszczających. Charakteryzuje się niską kalorycznością, porcja 100 g tego warzywa dostarcza ponad 20 kcal. Stanowi bardzo dobre źródło błonnika pokarmowego. Oprócz tego oberżyna posiada witaminy A, B i C. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na antyangiogenetyczny charakter nasuniny – substancji występującej w skórce bakłażana. Dzięki błonnikowi bakłażany wykorzystuje się w kuracji ukierunkowanej na poprawę funkcjonowania układu pokarmowego oraz obniżenie poziomu cholesterolu. Bakłażan, inaczej gruszka miłości, oberżyna lub psianka podłużna, to warzywo należące do rodziny psiankowatych.2. <extra_id_0> Źródło <extra_id_1> Autorzy <extra_id_2> Autorzy:
Jest rośliną niskokaloryczną, może być częstym dodatkiem do posiłków. Karpiel ze względu na dużą ilość cyjanków prowadzących do zahamowania transportu jodu w tarczycy może prowadzić do rozwoju niedoczynności tego gruczołu. Ze względu na dużą ilość wody oraz znaczną zawartość witamin B i C brukiew jest polecana osobom w trakcie odchudzania. Jednak nie należy przesadzać! Brukiew czy też karpiel jest jedną z odmian kapusty rzepak, która jest warzywem uprawnym.3. Bób
Warto jednak dodać, że nie jest niskokaloryczną rośliną. Duże ilości kwasu foliowego oraz witamin z grupy B bardzo korzystnie wpływają na regulację pracy układu nerwowego. Wspomniane związki witamin wraz z żelazem mogą przynieść szczególne korzyści w trakcie niedokrwistości, ponieważ biorą udział w procesie syntezy nowych erytrocytów. Znaczna ilość potasu oraz niewielka porcja sodu skutecznie wpływają na regulację poziomu cholesterolu we krwi. Dzięki niewielkiej ilości tłuszczu i wysokiej zawartości błonnika pokarmowego może być stosowany w dietach odchudzających. Standardowa porcja 100 g dostarcza prawie 110 kcal. Spożywanie bobu pozwoli na pokrycie ponad 100% dobowego zapotrzebowania na kwas foliowy, zapewni zdrowy przebieg ciąży i zmniejszy ryzyko wystąpienia wad rozwojowych płodu. Inną i równie istotną cechą bobu jest wysoka zawartość białka (7, 6 g protein w 100 g ugotowanego bobu). Bób należy do rodziny roślin strączkowych.4. <extra_id_0> Tytuł: <extra_id_1> Autor: <extra_id_2>Tytuł
Obecnie jest uprawiana w większości rejonów świata. Warzywo zawiera liczne pożyteczne składniki, np. Beta-karoten, błonnik, witaminy (B, C i E) oraz mikroelementy, jak fosfor, potas, wapń i żelazo. Roślina pochodzi z terenów Afryki Północnej, Azji, Wschodniej i Południowej Europy oraz Kaukazu. Groszek najlepiej spożywać surowy – dzięki temu dostarczy większej ilości prozdrowotnych soli mineralnych i witamin. Zwyczajna odmiana grochu bardzo często jest określana jako zielony groszek.5. Jarmuż
Jarmuż bardzo często jest traktowany jako roślina ozdobna, a nie jadalna, co wynika z jego różnobarwnych liści (zielone, fioletowe, brązowe). W składzie rośliny znajdują się beta-karoten, luteina czy zeaksantyna, które skutecznie poprawiają funkcjonowanie narządu wzroku oraz usuwają z organizmu nadmierną ilość toksycznych związków utleniających. Dzięki temu spożywanie jarmużu może chronić układ krążenia i układ pokarmowy (zapobiegać wysokiemu poziomowi cholesterolu, podwyższonemu ciśnieniu lub powstawaniu wrzodów). Występuje głównie jako roślina uprawna. Jarmuż charakteryzuje się dużą zwartością antyoksydantów. Jarmuż zawiera również duże ilości błonnika oraz soli mineralnych, jak potas i wapń. Jarmużjest jedną z odmian kapusty, charakteryzuje się długimi i bardzo pomarszczonymi liśćmi.6. <extra_id_0> Źródło: <extra_id_1> Autor: <extra_id_2> Autor: <extra_id_3> Autor: <extra_id_4> Język
W Polsce jest jedną z najbardziej pospolitych roślin uprawnych, mimo to rzadko pojawia się na stołach. Oprócz witamin A, B i C oraz mikroskładników, jak fosfor, jod, magnez, mangan, miedź, potas, wapń czy żelazo, posiada także inne pożyteczne związki, np. Kwas pantotenowy, który warunkuje wiele procesów w organizmie, m.in. Przyspiesza gojenie się ran, usprawnia pracę przewodu pokarmowego, pracę układu krążenia i układu nerwowego, poprawia pigmentację skóry i stan włosów. Rzadko można spotkać dziko rosnącą kalarepę. Szkoda, ponieważ posiada bardzo wiele cennych składników. Kalarepa jest kolejną odmianą kapusty warzywnej, która podobnie jak jarmuż jest rośliną uprawną.7. <extra_id_0> Język <extra_id_1> Źródło <extra_id_2>Źródło:
Oprócz tego rabarbar zawiera prozdrowotne składniki, jak fosfor, magnez, żelazo, beta-karoten czy witamina C. Substancja ta wykazuje właściwości antyalergiczne oraz usprawnia pracę układu krążenia. Rabarbar nie jest jednak polecany mężczyznom z niedoborami testosteronu, warzywo może prowadzić do zwiększenia tego niedostatku. Porcja 100 g rabarbaru dostarcza organizmowi 20 kcal oraz znaczną porcję błonnika, dlatego stosowanie tego warzywa przez osoby dbające o linię będzie szczególnie uzasadnione. W rabarbarze występuje rapontygenina, bardzo silny związek zaliczany do polifenoli, którego zdolność do zmniejszania tempa podziału komórek nowotworowych została udowodniona naukowo. Drugim związkiem występującym w rabarbarze jest rapontycyna – substancja o silnym działaniu estrogennym, co ma duże znaczenie dla kobiet w okresie klimakterium i dziewczyn mających problem z trądzikiem. Rabarbar charakteryzuje się kwaskowatym i cierpkim smakiem, jego liście posiadają czerwono-różową barwę.8. <extra_id_0> Słowa kluczowe: <extra_id_1>
Jadalną częścią warzywa jest korzeń pokryty czarną skórką, po obraniu widoczny jest biały miąższ. Oprócz soli mineralnych i witamin zawiera także kwas nikotynowy. Ponadto rozszerza naczynia krwionośne oraz hamuje toksyczne działanie niektórych związków chemicznych i środków farmaceutycznych. Dzisiaj jest uprawiana jedynie w niektórych krajach. Smak skorzonery przypomina smak popularnych szparagów. Związek ten bierze udział w syntezie oraz rozkładzie licznych substancji, jak aminokwasy, kwasy tłuszczowe czy węglowodany. Skorzonera to roślina należąca do rodziny astrowatych, która pochodzi głównie z obszarów Południowej i Środkowej Europy oraz niektórych terenów Azji.
